Er zijn drie lenzen om naar de wereld te kijken. Het gaat niet om winnaars. Maar wel om de keuze: waar wil je je hart aan geven?
Ben jij ook wel eens verbaasd dat de wereld doorgaat alsof er niks aan de hand is?
Terwijl de wetenschap waarschuwt dat ons ecosysteem ineenstort, blijft de wereld consumptie najagen als de heilige graal, blijven politici vasthouden aan hun verkiezingsleuzen, techneuten aan een energietransitie en economen aan hun reddende, onzichtbare hand.
Ik ben verbaasd ben, en tegelijk herken ik het. Ook ik hecht aan een wereld waarin er niks aan de hand is. Een rustgevend verhaal als pluizige bubbel voor mijn comfort zone.
En denk je ook wel eens: de wereld begint nu echt uit elkaar te vallen? Ecosystemen kunnen het niet meer dragen. De wereld verliest zijn draagkracht en begint langzaam te bezwijken.
Als ik daaraan denk, dan voelt het alsof het zand onder mijn voeten wordt weggezogen. Ik kan niet weg. Niet naar boven, niet naar links of rechts. En naar beneden gaapt de donkerte.
Ook denk ik soms dat de mensheid in een enorme transformatie zit. Dat het geboortekrampen zijn, de pijn die we nu ervaren. Dat daaronder iets nieuws geboren wordt. Dat steeds meer mensen wakker worden en opkomen voor wat belangrijk is: schoonheid, respect, medeleven.
Dan maakt mijn hart een sprongetje en komt er een boost van energie vrij in mijn lijf.
Herkenbaar? Activiste Joanna Macy noemt ze: de drie verhalen over de wereld. Business as Usual, met zijn ontkenning. The Great Unraveling, met zijn depressie. The Great Turning, met zijn liefde en energie.
En nu komt het: deze realiteiten zijn alle drie gaande. Het zijn geen uitkomsten, waarop je moet stemmen. Ze zijn er alle drie. Het gaat er dus niet om welke wáár is. Het gaat erom, waar jij je leven aan geeft.
Het is een keuze om je te richten op de realiteit van de grote omslag. De realiteit van de grote omslag maakt blij, steunt je waarden en geeft energie om in beweging te komen.
Je zult ook dan pijn en verdriet ervaren, want die andere realiteiten zijn er immers ook ook. Maar je hebt altijd een plek om naar terug te keren. Een richting in je leven. Een bron van vreugde.